حدیث داریم که اگر کسی در مورد
انسان مومنی چیزی بگوید که قدر و شخصیت آن مومن پایین بیاید، از ولایت خدا
خارج شده و به ولایت شیطان وارد میشود و حتی شیطان هم او را قبول نمیکند!
دو صفت هست که در غالب مردم وجود دارد و آنها عبارتند از: "حسد و سوء ظن"
حسد
و بدگمانی معمولاً بی اختیار وارد ذهن انسان میشوند و نهی از آنها که در
قرآن وارد شده است به معنی "نهی از ترتیب اثر دادن به آنها" میباشد. مثلاً
اگر خدای نکرده بخواهد تهمت بزند، غیبت کند و یا شخصیت کسی را خراب کند
بداند اینکارها حرام است و باید با میل درونی خود مبارزه کند و سکوت نماید.
یک دوای حسد اینست که: انسان با خودش خلوت کند و بگوید: این شخص، بنده و مخلوق خداست و خداوند صلاح دانسته و این نعمت را به او عنایت کرده است، نعمت او برای من ضرری ندارد و مخالفت با این نعمت، در حقیقت مخالفت با خواست و حکمت و تقدیر و رضای خداوند است.
استاد فاطمی نیا
