حضرت سجاد (ع) اول ماه رمضان که می شد غلام ها را جمع می کرد ، بعضی از
آنها خطا هم کرده بودند ، کاسهء آب را شکسته بودند ، کوزه را شکسته بودند ،
حضرت به چشمشان نمی کشید اما اینها پکر بودند . حضرت می فرمود : آیا می
خواهید شما را ببخشم ؟ همه می گفتند : بله ! ، یعنی خوش باشند که دیگر
آقایشان از آنها راضی است . حضرت می فرمود :" دست هایتان را بلند کنید و
بگویید خدایا علی ابن الحسین را ببخش " . این غلام های زرخرید دستشان خیلی
آهسته بالا می امد . آهسته دستهایشان را بالا می آوردند و رو به آسمان می کردند یعنی خدایا ! آقای ما را ببخش . بعد حضرت خودش " آمین" می گفت .
مبادا پرت شوید ! انها خدا را می خواندند اما چه کسی آمین می گفت ؟! ،
آمین است که دعا را اجابت می کند . آن را خود حضرت می فرمود . شما هم وقتی
آمین می گویید حواستان جمع باشد که آمین مال قلبتان است . وقتی آمین گفتی
یعنی خیال آن دعا کننده را راحت کردی . وقتی آمین گفتی هوش باش که چه داری
می گویی . یعنی خدا آن دعایی را که کردی به قلبت انداخت ،قلبت خنک شد ، خدا
را دیدی ، گفتی خدایا این کار را بکن .
عارف ربانی، حاج محمد اسماعیل دولابی