امام حسن عسکری ع فرمود: « زمانی بر مردم خواهد آمد که چهرههای آنان خندان و بشاش است و دلهای آنان تاریک و بسیار کدر است، سنّت در نزد آنان بدعت است و بدعت در نزد آنان سنّت است؛ مومن بین آنها حقیر است و فاسق در بین آنها با وقار است، روسای آنان جاهلان ستمکار هستند و علمای آنان در دربهای تاریکی در حرکت هستند، ثروتمندان آنانٰ توشه فقرا را میدزدند و افراد کوچک و پست آنان بر بزرگان پیشی میگیرندٰ هر جاهلی در نزد آنان باسواد و آگاه است و هر تغییر دهندهای نزد آنان فقیر استٰ توانائی تشخیص بین مخلص و بیدین و بیاعتقاد را ندارند، گوسفند را گرگ بازنشناسند، علمای آنان بدترین خلق خدا بر روی زمین هستند برای آنکه به سمت فلسفه و تصوف متمایل شدهاند؛ سوگند به خدا که همانا آنان از اهل عدول و انحراف هستندٰ در محبت مخالفین ما مبالغه میکنند، و شیعیان و دوستداران ما را گمراه میکنندٰ اگر به منصبی دست یابند از رشوه اشباع نمیشوند! و اگر به منصبی نرسندٰ خدا را برای ریاء عبادت میکنند... آگاه باشید که آنان همان دزدان بر سر راه مومنین هستند و ...دعوت کنندگان به روش کافرانٰ پس هر کسی که آنان را درک کردٰ پس از آنان برحذر باشد و دین و ایمان خویش را حفظ کند!
سپس فرمود: ای اباهاشم! این همان چیزی است که پدرم از پدرانش امام صادق ع نقل کردهٰ پس آن را جز از اهل آنٰ کتمان نما!»
عن الإمام الحسن العسکری ( علیه السلام ) ، أنه قال لأبی هاشم الجعفری :
« سَیَأْتِی زَمَانٌ عَلَى النَّاسِ وُجُوهُهُمْ ضَاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ مُظْلِمَةٌ مُتَکَدِّرَةٌ السُّنَّةُ فِیهِمْ بِدْعَةٌ وَ الْبِدْعَةُ فِیهِمْ سُنَّةٌ الْمُؤْمِنُ بَیْنَهُمْ مُحَقَّرٌ وَ الْفَاسِقُ بَیْنَهُمْ مُوَقَّرٌ أُمَرَاؤُهُمْ جَاهِلُونَ جَائِرُونَ وَ عُلَمَاؤُهُمْ فِی أَبْوَابِ الظَّلَمَةِ [سَائِرُونَ] أَغْنِیَاؤُهُمْ یَسْرِقُونَ زَادَ الْفُقَرَاءِ وَ أَصَاغِرُهُمْ یَتَقَدَّمُونَ عَلَى الْکُبَرَاءِ وَ کُلُّ جَاهِلٍ عِنْدَهُمْ خَبِیرٌ وَ کُلُّ مُحِیلٍ عِنْدَهُمْ فَقِیرٌ لَا یُمَیِّزُونَ بَیْنَ الْمُخْلِصِ وَ الْمُرْتَابِ لَا یَعْرِفُونَ الضَّأْنِ مِنَ الذِّئَابِ عُلَمَاؤُهُمْ شِرَارُ خَلْقِ اللَّهِ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لِأَنَّهُمْ یَمِیلُونَ إِلَى الْفَلْسَفَةِ وَ التَّصَوُّفِ وَ ایْمُ اللَّهِ إِنَّهُمْ مِنْ أَهْلِ الْعُدُولِ وَ التَّحَرُّفِ یُبَالِغُونَ فِی حُبِّ مُخَالِفِینَا وَ یُضِلُّونَ شِیعَتَنَا وَ مُوَالِیَنَا إِنْ نَالُوا مَنْصَباً لَمْ یَشْبَعُوا عَنِ الرِّشَاءِ وَ إِنْ خُذِلُوا عَبَدُوا اللَّهَ عَلَى الرِّیَاءِ أَلَا إِنَّهُمْ قُطَّاعُ طَرِیقِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الدُّعَاةُ إِلَى نِحْلَةِ الْمُلْحِدِینَ فَمَنْ أَدْرَکَهُمْ فَلْیَحْذَرْهُمْ وَ لْیَصُنْ دِینَهُ وَ إِیمَانَهُ ثُمَّ قَالَ یَا أَبَا هَاشِمٍ هَذَا مَا حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ آبَائِهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع وَ هُوَ مِنْ أَسْرَارِنَا فَاکْتُمْهُ إِلَّا عَنْ أَهْلِه». .
مستدرک الوسائل - المیرزا النوری الطبرسی ج11-ص380-ح25