نکاتی از زندگانی آیت الله کشمیری

 

 

                  نکته هایی ناب از آیت اله سید عبدالکریم کشمیری

توصیه های ایت الله قاضی...

          

گناه کردن در ماه رجب موجب بد عاقبتی است

 

 

توبه

اصرار بر گناه، گناه را نابخشودنی می کند

 رجوع شود به

رب انی ظلمت نفسی و ان لم تغفرلی و ترحمنی لنکونن من الخاسرین.....

در انجیل برنابا -که اقرب اناجیل به صحّت است- نوشته شده است که حضرت عیسى (علیه السّلام) براى ابلیس شفاعت کرد: "خدایا این مدّتها عبادت تو را مى کرد، بیا از گناهانش بگذر!" ؛ با اینکه از زمان آدم تا زمان عیسى (ع) چه کارها و چه فسادها کرده بود، این چه نورى است که حتّى به ابلیس هم ترحّم کرد که گفت: خدایا از تقصیراتش بگذر! خداوند فرمود: من حاضرم ببخشم؛ بگوید من اشتباه کردم، ببخش! "أَخْطَاْتُ فَارْحَمْنى"؛ این دو کلمه را بگوید. شیطان گفت: نه، خدا باید بیاید و بگوید من اشتباه کردم، تو ببخش!...

ببینید چقدر ما به خودمان ظلم مى کنیم که به سوى خدا نمى رویم، به سوى چه کسى مى رویم؟! آخرش افتادن میان چاه است و پشیمانى است. چقدر ما غافلیم!

آیت الله بهجت

اکنون....

چند سال قبل شتری را می خواستند نحر کنند فرار کرد آمد مقابل ضریح حضرت رضا علیه السلام نشست. سه روز آنجا بود تا آزادش کردند. آن ایام من مشهد بودم. شتر آمد روبه روی پنجره فولاد زانو زد زمین و نشست. این ها را خدا به عنوان عبرت نشان داده است.
حیوانات سوراخ دعا را بلدند برای این که آمال و آرزوی دنیایی ندارند. هر وقت غذایشان بدهند می خورند و هر وقت ندهند نمی خورند. تا به حال کم گوسفندی زیر آوار رفته است. حیوانات خواب ندارند، هوشیارند. لذا لحظه قبل از زلزله در و پیکر را می شکنند و بیرون می آیند. اما بنی آدم زیر آوار می ماند. تا فکر کند و این طرف و آن طرف کند زیر آوار مانده است. البته حیوانات که شعور ندارند. انسان شعور دارد و با همان شعورش هم می تواند آمال و آرزو را دفن کند.

به فکر فردا نبودن و حسرت گذشته را نخوردن ضرری ندارد. نه فکر گذشته را داشته باش و نه فکر آینده را.

حضرت امیر علیه السلام می فرمایند: من از آمال و آرزو بر شما می ترسم.

گذشته و آینده دو دَمَند. گذشته نیست، آینده هم که نیست. حال را دریاب.

حاج محمد اسماعیل دولابی

دل کندن از تعلقات

امام چگونه از آخرین دلبستگی خود دل کند؟!

امام چگونه از آخرین دلبستگی خود دل کند؟!

آداب فرزند دار شدن

     

قبل از بچه‌دار شدن چه کنیم؟

الحمدلله

اگر چهار مرتبه بگویی بیچاره ام و عادت کنی، اوضاع خیلی بی ریخت می شود... همیشه بگویید الحمدلله، شکر خدا.
بلکه بتوانی دلت را هم با زبانت همراه کنی. اگر پکر هستی دو مرتبه همراه با دلت بگو الحمدلله. آن وقت غمت را از بین می برد.
امیدوارم جلوی زبانت را بگیری که موثر است.

عارف ربانی، حاج محمد اسماعیل دولابی

دزد و جوال

دزدی به مزرعه ای رفت و جوالی را همراه خود برد. اوّل مقداری کدوحلوایی و هندوانه و خربزه در جوال ریخت، بعد مقداری سیب و سیب زمینی و بادمجان و خیار، و روی آن مقداری سبزیهای مختلف مثل تره و ریحان، درِ جوال را بست و آماده‌ی فرار شد. ناگهان صاحب مزرعه با نوکرهایش رسیدند. نوکرها دزد را گرفتند و به درختی بستند و از ارباب پرسیدند با او چه کنیم. ارباب دستور داد هر چه داخل جوال است، یکی یکی بیرون بیاورند و به سر دزد بزنند. و نوکرها مشغول شدند و سبزیهای لطیف را که روی جوال بود یکی یکی برداشتند و به سر دزد میزدند، ولی دزد گریه میکرد و میگفت: اللّهُمَّ اجْعَلْ عَواقِبَ امُورِنا خَیْراً: «خدایا آخر و عاقبت کارهای ما را ختم به خیر کن». چون میدانست آخر کار چیزهایی مثل کدوحلوایی و هندوانه و خربزه را که اوّل در جوال ریخته، بر سرش خواهند زد.

در آخرت هم همان چیزهایی را باید متحمّل شویم که در دنیا در جوالمان ریخته ایم.
البته دوست اهل بیت علیهم السّلام ته جوالش سوراخ است و عملی را، چه صالح و چه ناصالح، ذخیره نمیکند. همانطور که امیرالمؤمنین علیه السّلام بر کفن سلمان با انگشت نوشتند:

«وَفَدْتُ عَلَی الْکَریمِ بِغَیْرِ زادٍ مِنَ الْحَسَناتِ وَ الْقَلْبِ السَّلیمِ»

(بدون زاد و توشه ای از کارهای خوب و قلب سلیم بر خدای کریم وارد شدم.)

سیّئات را استغفار میکند: التّائبُ مِن الذَّنْبِ کَمَن لا ذَنْبَ لَهُ: «کسی که از گناه پشیمان و تائب باشد، مثل کسی است که گناهی ندارد». حسنات را هم کار خدا میداند، نه کار خودش: مَا اَصَابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللهِ: «هر خوبی و حسنهای که به تو رسید، از خداست». بنابراین دوست اهل بیت دست خالی است. خدا هم دست خالیها را دوست دارد؛ چون کسی که بر فرد کریم وارد میشود، زشت است همراه خود زاد و توشه ای بردارد.

«وَ حَمْلُ الزّادِ اَقْبَحُ کُلِّ شَیْءٍ اِذَا کَانَ الْوُفُودُ عَلَی الْکَریمِ»

(و هنگامی که انسان بر شخص کریمی وارد میشود، زشتترین چیز همراه ‌بردن زاد و توشه است.)

عارف ربانی، حاج محمد اسماعیل دولابی