رسول اکرم (ص) فرمود: «اهل بیت من، مایه ى امنیّت زمینیان هستند،
همان گونه که ستارگان مایه ى امنیّت آسمانیان هستند.»
آیا امکان دارد در شدائد به آن ها پناهنده شویم و آن ها پناه ندهند و بلا را از ما مرتفع نکنند؟
راه اهل بیت (ع) راه نجات و سعادت و امان و مایه ى سلامت دارَیْن دنیا و آخرت است.
در مورد حضرت عبدالعظیم آمده است که «أَمانٌ لأَِهْلِ رى.»
در مورد حضرت موسى بن جعفر (ع) است که: «أَمانٌ لأَِهْلِ بَغْدادٍ.»
چندین چراغ داریم و بى راهه مى رویم! همه ى این ها را داریم، ولى نمى خواهیم متابعت کنیم!
به بعضى از اطبّا که براى احوالپرسى از تهران به این جا مى آمدند، گفتم: شما با کسى که خودش نمى خواهد مراعات حفظ صحّت کند، چه مى کنید؟ من مى دانم پیاده روى، شرط صحّت است، یا فلان چیز مخالف سلامتى است، ولى باز آن را به جا مى آوریم، یا افراط و تفریط مى نماییم!
ما خود نمى خواهیم این راه را، که راه خدا و رسول(ص) و اولیاى اوست، طى کنیم؛ بلکه راهی را مى خواهیم که در آن استغفار و ذکر و گریه نباشدنظیر این که نزد شخصى رفتند و گفتند: ذکرى به ما دستور بدهید. وى مى گوید که گفتم: نماز بخوانید. گفتند: مى خواهیم ذکرى بدهید که نماز نخوانیم!
درمان تو از تو است ولى تو آن را نمى بینى،
و درد تو نیز در تو است، ولى تو بدان آگاه نیستى.
خود را مریض نمى دانیم، وگرنه علاج آن آسان است
ارسالی از خانم رحیمی
