شیعه و دوست امیرالمؤمنین را با معصیت چه کار؟ آنها به دنیا آلوده شدند و کارهایشان مخلوط شد، لباس و غذای آنها مخلوط شد. از این جهت عمل بد مال بدها و اشقیاست و عملهای خوب مال محمّد و آل محمّد است.
خدا خودش و اولیای خودش و اولیای اولیایش را دوست دارد. شما محمّد و آل محمّد را دوست دارید، خدا هم شما را دوست دارد. کسی را که خدا خودش را می‌خواهد، اعمالش خیلی به او فشار ندهد. اگر از او چیزی سر زد، استغفار می‌کند؛ چون «این لباس مال او نبوده».
«معصیت برای اهل ایمان لباس عاریت است». این لباس مال آنها نیست. این به واسطه‌ی خواهش‌های دنیا بوده است. هرکجا می‌خواستم بروم می‌گفتند: آبرویت می‌رود. من هم رفتم از همسایه یک لباس عاریه گرفتم و تنم کردم. به خاطر دنیا عاریه گرفتم. بعد هم لباس را به صاحبش برگرداندم. آیا این را خدا می‌نویسد؟...
معصیت برای دوستان اهل بیت و پیروان راه خدا «عاریه» است. مگر ندیده‌ای که وقتی پای کسی را لگد کردی فوراً عذر خواهی می‌کنی. بعد هم خودت را مذمّت می‌کنی که چرا درست راه نمی‌روی.
«عزیزان من! هیچ‌کدام از شما دوست ندارید معصیت کنید». من ندیدم از اهل ایمان کسی معصیت کند و از انجام آن خشنود باشد و آن را دوست داشته باشد. اگر هم معصیتی انجام داده است به خاطر شهوات دنیا بوده است. می‌گوید: آبرویم می‌رود و از روی بی میلی آن را انجام می‌دهد.
عاریه خیلی سخت است، لذا خدا عفو می‌کند. بنابراین لباس عاریه را باید به صاحبش برگرداند. عمل خوب اشقیا هم عاریه است؛ آن را می‌گیرد و به ما می‌دهند.
البته خدا خودتان را بخواهد خیلی عمل لازم نداریم. دو رکعت نماز خودت با ولایت از هفتاد سال عبادت بهتر است. آنچه می‌گویم بشارت است و گرنه امیدوارم در زندگی نمازت ترک نشده باشد. نماز معراج مؤمن است.
حاج محمد اسماعیل دولابی
شیعه و دوست امیرالمؤمنین را با معصیت چه کار؟ آنها به دنیا آلوده شدند و کارهایشان مخلوط شد، لباس و غذای آنها مخلوط شد. از این جهت عمل بد مال بدها و اشقیاست و عملهای خوب مال محمّد و آل محمّد است.
خدا خودش و اولیای خودش و اولیای اولیایش را دوست دارد. شما محمّد و آل محمّد را دوست دارید، خدا هم شما را دوست دارد. کسی را که خدا خودش را می‌خواهد، اعمالش خیلی به او فشار ندهد. اگر از او چیزی سر زد، استغفار می‌کند؛ چون «این لباس مال او نبوده».
«معصیت برای اهل ایمان لباس عاریت است». این لباس مال آنها نیست. این به واسطه‌ی خواهش‌های دنیا بوده است. هرکجا می‌خواستم بروم می‌گفتند: آبرویت می‌رود. من هم رفتم از همسایه یک لباس عاریه گرفتم و تنم کردم. به خاطر دنیا عاریه گرفتم. بعد هم لباس را به صاحبش برگرداندم. آیا این را خدا می‌نویسد؟...
معصیت برای دوستان اهل بیت و پیروان راه خدا «عاریه» است. مگر ندیده‌ای که وقتی پای کسی را لگد کردی فوراً عذر خواهی می‌کنی. بعد هم خودت را مذمّت می‌کنی که چرا درست راه نمی‌روی.
«عزیزان من! هیچ‌کدام از شما دوست ندارید معصیت کنید». من ندیدم از اهل ایمان کسی معصیت کند و از انجام آن خشنود باشد و آن را دوست داشته باشد. اگر هم معصیتی انجام داده است به خاطر شهوات دنیا بوده است. می‌گوید: آبرویم می‌رود و از روی بی میلی آن را انجام می‌دهد.
عاریه خیلی سخت است، لذا خدا عفو می‌کند. بنابراین لباس عاریه را باید به صاحبش برگرداند. عمل خوب اشقیا هم عاریه است؛ آن را می‌گیرد و به ما می‌دهند.
البته خدا خودتان را بخواهد خیلی عمل لازم نداریم. دو رکعت نماز خودت با ولایت از هفتاد سال عبادت بهتر است. آنچه می‌گویم بشارت است و گرنه امیدوارم در زندگی نمازت ترک نشده باشد. نماز معراج مؤمن است.
حاج محمد اسماعیل دولابی
